Ben geldim...!

Insan kendi kendini bulurmu....? Tam bulmusken tekrar bulurmu ...? Bulup durur muyuz kendimizi...?

Evet, iste bu kadar yogun idim gecen donem, yazamadim ve su anda rahat rahat oturmusken ve yasadiklarimi yazmak isterken, fark ediyorum ki beynim parmaklarimdan cok daha cabuk islio!
Uzun lafin kisasi, bi iki tokat yedik akillandik, uc bes gulduk, gezdik tozduk, cart curt!
Onumdeyse uzun bir yol var, tam 12 saatlik bir yolculugum var gercekten ucakla, havada.... oniki saat boyunca havada olacagim, dunyayi resmen terk edip, havada yasayacagim... yemegimi havada yigip, kahvemide havada icecegim, yatacagim havada, kalkacagim havada. Havali olacagim yani, kisa bir sure icin olsada... ama ya bir sey olursa havada.... rahmetli anneannemin lafi geliyor aklima; deveye sormuslar yokusu mu seversin, inisimi tercih edersin.....? Duz yola gozunuz kormu demis deve....!
aklima takildi.. niye bunu specific deveye sormuslar acaba? Kopege niye sormamislar yada kediye? Kedi konusamior diye belki!
Herneyse, sonucta gercek bir ihtimal var... ya havada bir sey olursa? Allah korusun, oyle seyler dusunme kiz diye kendi kendimi az kandirmadim, kanmiom artik anasini satiim!!! Kendin istedin manyak, lost beyinli seni, falan filan arada gelip gidiyor iste bana! Zaten 100 % oldugumu hic bir zaman idda etmemistim ya, herneyse!

Bu yolculugu yasamanin heycani bir baska, bilinmeyen bir dunyaya katilacagim, kulturunu tadip, tanimadigim insanlarini taniyacagim, yepyeni bir dunya kesfedecegim.. Deger valla o riski goze almak...
Thailand, geliyorum!

cart curt

Ben, siradan bir gun, ansizin gozlerim acikken uyandim... Halbuki yogun bir gunun icerisinde gayet telasli gayet mutluydum..!!
O andan itibaren hersey degisti etrafimda, elektrik alanim genisledi.. Sorular arti, istekler cogaldi, kayiplar yasandi ve ben ilk defa kendi varligimi hisettim....
Ben varim, varmisim... Bu gune kadar neredeydim peki... ?

Bu ne bole!!!!?

Bu hisettiklerim ask olsa gerek..... Tamam ya itiraf ediom asigim iste...

Ne var bunda cekinecek diyeceksiniz, valla cekindigimdan degil, korktugumdan....

Siz benim asik oldugum zamanlardaki halimi bilmiyorsunuz ki... Nekadar sapiklastigimi, pisikolojimin 40 parcaya bolunup catir catir, gacir gacir beynimde gucuradigini bilmiyorsunuz....

Dimensiyonu kaymis, butun gun ot geveleyen deli danalara dondugumu bilmiosunuz.... Yemin ederim abartmiyorum...

Askla aram pek yok aslinda, halbuki nefretle cok daha harmoni icerisindeyim... Zaten bu yuzden askimi nefretle ifade etmekten daha cok zevk aliyorum.... Ve iste o an bende, bahsettigim sapiklik baslio abi....

Offffff, ruhum daralioyo onu dusununce.... Saclarindan tutup icime sokasim gelio onu.... Dursun iste orda... Hic bir yere gidemesin, benim yedigimi yesin, ictigimi icsin ve butun gun benimle olsun..... Taaaaa ki ben bikana kadar, kusup onu cikarana kadar.....

Uc saat oldu gideli..... Birazdan gelirim demisti... Icimden hernekadar ayaklarina sarilip 'yalvarrrrim gitme, az daha kal' demek istediysemde...yapmadim!!!!

Uc saat ve bes dakka oldu hala gelmedi, bende bi seyler kaymak uzere yine....

Ama gayet sakin olacagim.... kapidan girdiginde 'nerde kaldin lan' gibi laflar edip uzerine saldirmayacagim.... Hah zil caldi.... geldi... cok sukur hepten sapitmadan askim geldi.....!!!!

Selam...

Bayaa zaman oldu blogcugum sana ugrayip iki bi sey yazmayali biliom.... Cok ama cok yogundum, hic sorma.... Yepyeni bir hayata basladim yeni evimde, yeni arkadaslar edindim yeni mekanlar gezip sevgililer sectim sonrada ektim....
Asik oldum delicesine, Bob Marley gibi uzuuuun uzuuun dreds'leri olan bi zenciye....

Devami gelecek.....

Niye geldin...?

Kalbim cok temiz benim ya. Bundan bir kac ay once yeni evime tasinip, yalnizligin hasretine biraz biraz doydugum donemde kendi kendime bir 'kedi mi alsam' diye sormustum.
'Yok ya, kedinin killariyla ugrasamam valla, hem sonra hayvancaaz butun gun evde yalniz kalacak.... cisini, kakasini ben gelene kadar tutmak zorunda kalacak.... '
Kopek zaten istemem, bizim Minnostan sonra tovbeliyim! Kus desen, hic acmaz. Ciyk ciyk otup duracak.....
Vazgecmistim, ta ki dolaptan gelen takirti nedir diye bakana kadar.... Fareeeeee.....
Evet bir farem var, sevineyim mi uzuleyim mi bilemiyorum... Dun fare zehiri almaya karar verdim, sessizce caktirmadan dolabin icine yerlestirdim.... Zehiri yiyip bi yerlerde can verecekti, icim caz etti ama naapim ya... Butun gun is yerinde onu dusundum, acaba yedi mi, karnina kramp girdimi, niye benim karnim boyle agridi diye dusundumu.... nerde can verdi diye diye eve geldim. Dolabi biraz tekmeledikten sonra acip baktim... evet hepsini yemis valla, rahmetli....
Tekrar yalnizligimla bas basa kalmistim..... yok kalmamsim hala yasiyor, takirtisini isittim hatta urke urke dolabi azcik aralayip baktigimda kuyrugunu gordum.... Naapmali simdi ya, kapan mi alsam? Aciyorum da bi yandan.... Kendi mi Tom and Jerry cizgifilimde hissediom... Evde bi kopek eksik...!

Ben....

Ben hayatimda oyle bir noktaya geldim ki... bittim adeta! Tukendim... Hic bir seyden zevk alamiyorum, fotograf makinami bile siyah beyaz dugmesinde kullaniyorum... Kiyafetlerim, 'fark etmez usumeyeyim yeterki' modasinda, yemeklerim tuzsuz ve tadsiz acliktan gebermeyeyim ayarinda.
Ben hayatimda oyle bir noktaya geldim ki, sabah penceremde oten kuslari sapanimla tehdit eder oldum.... Cok beter oldum... Basim agrisa, canim yansa agri kesici almaz oldum... oh oldum...!

metro istasyonu

Hayatimin en igrenc 10 dakikasini yasadim dun, metro istasyonunda. Oysa sabah ise gitmek icin uyandigimda oylesine neseli ve hayat doluydum ki. Panjurlardan yatak odama sizan gunes isinlariyla beraber gule oynaya hazirlanmis, kiyafetlerimi utuleyip giymis, fazlaya kacirmadan bi kac taki takmis, makyajimi yapmis, sacimi taramis ve kocaman bir tebessum ile evden cikmistim.
Taa ki yanima biri oturana kadar.... parmagini burnuna sokana kadar....burnundakileri cikarip yiyene kadar.... ve tekrar sokana, cikartana, yiyene kadar.....sokana, cikartana, yiyene....sokana, cikartana, yiyene.......

Bu arada bende kafayi yedim buyuk bi afiyetle........!

Teyk may bred evey....

Bu baslik eminim tanidik geliyordur bi yerden, cunki cul'un kofti panosundan kopyeledim...! Niyemi, valla okur okumaz bende bi takim flash-back'ler olusturdu... Taaa kucuklugume dayanan bir anim var bu sozlerle alakali... anlatayim;

Yasimi tam olarak hatirlamak istemiyorum fakat yeni yeni genc kizlik donemlerine girdigim yillardaydi (yani yillar oncesi)..! Hatirlarsaniz Blue Jean dergileri falan cikardi Turkiyede, iste o tur dergiler araciligiyla Tom Cruise ile tanismistik. Tom Cruisenin To'su anca anca meshur olmaya baslamisti fakat bu bizim hayranligimiza hic bir sekilde golge dusurmemisti. Kuzenimle adeta Blue Jean sayfasini ilk acis ve onu gorus aski yasiyorduk. Boyumuz kadar buyuk posterleri odamizin duvarlarini suslerken saatlerce onun hakkinda konusup hayaller kurardik. O hep vardi aramizda, sanki bizi dinler gibi bakar hatta sohbetlerimize hafif bir tebessumle cevap verirdi arada! Bir yaz gunuydu, kuslar civil civil gunesin onlarda yarattigi pozitiflikleri anlatirken haber aldik ki o geliyormus..... Taa Egenin icine, yakinimiza, dibimize.... Tom geliyormus..... Her yerde afisler asilmis Top Gun Top Gun Top Gun Top Gun, diye oynayacagi filmin adi beynimize kazinmisti. Ailemden zor bela izin almis ve sinamanin yolunda dort nala ilerliyorduk (babama gore; bir kizin sinemada ne isi varmismis, hemde karanlikta...! Odamin duvarinda asili erkek resimleri de hayra selamet deilmis... kizini simdi dovmeyen dizini dovermis....! ) Valla sinama donusu dayaga raziydim, hatta isterse kafami bile kirabilirdi babiskom...!

Hayatimin en romantik anlarini yasadim filim boyunca. Kuzenim ile beraber oylesine saf bir ask yasiyorduk ki, hemde ayni erkege karsi... Filim boyunca nefes alip almadigimizi hatirlamiyorum, hatta kipirdamadik bile sanirim... ruya muya'dir uyaniriz diye.... Filimin bitisiyle, sanki bizimde bu dunyada var olusumuzun anlami bitmisti adeta...! Isiklar yanincaya kadar, temizlikciler bizi disari gonderene kadar bi kelime etmeden otuduk sinamada... Biz naapacaktik simdi....? Tom'suz bir dunya nasil cekilirdi....? Kuzenimle el ele koyulduk bizim eve.... Cektigimiz izdirabin hatti sonu yoktu... eve geldigimizde hemen benim odama kapandik...Tom'un duvarda asili posterindeki tebessumu bizi teselli etmekten ziyade daha derin bir husrana boguyordu simdi..... o anda ikimizin aklindan gecen bi tek dusunce vardi.... Allahim Tomsuz hayatin bi anlami yok, teyk may bred evey.... neolur take may bred evey.......!!!

Cocukluk iste......

hoyt...!

Insanlari aldatmak degildi hic bir zaman maksadim, bi bardak cay yeterdi oysa. Son bahari hic yasamamistim, kis gelecek korkusuyla. Komsumuzun ogluyla fingirdemek heycan yaptiysada, fingirdemenin heycaani aslinda daha bi baska... Bu gibi dusuncelerle koyulmustum sabah vakti, ezansiz yollara... Aslinda ipod'a yuklemeli, oyle cikmali sabahlari sokaga, aradada 'gevreeeeek' seslerini yuklemeli ..... varmayin keyfime, sanirim ki yine hapishaneme geri donmusum...hersey yasak, ben yasak.... Tabii bir anlik bir his olacak, cunki ben aslinda o an cok baska bir yerdeyim, keyfim de bu yuzden ya....

Plum ve ben undercover....!!!!